Just wanna share, excerpt of one of ninoy's last love letters to cory aquino.


All the things I want to tell you may be capsulized in one line--I love you! You’ve stood by me in my most trying moments and there were times I was very hard on you but if anyone will ever understand me, it is you and I know you will always find it in your heart to forgive—and unfair and ironic as it is—it is because of this thought and belief that I often took you for granted.
-ninoy aquino,august 21, 1983

May katagalan na din mula noong huli akong magpost ng kahit ano sa blog na ito. Ni hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin ngayun.

Napapadalas ang gising ko ng maaga, ito ay sa kabila na gabi na ako natutulog. Sinusumpong na naman ako ng aking insomia. May kainitan siguro ang gabi pag matutulog ako at malamig naman sa madaling araw kaya madali akong magising.

Exception yung kanina. Nagising ako, 10:30. Later pa nga ata dahel late ang relo namin. Pupunta sana ako ng cityhall na Manila para kumuha ng sedula. Pero, sa napanood ko sa TV, nagbago ang isip ko. Grand motorcade ni Paquiao ngayun sa buong Manila. At shempre ang start ng motorcade ay sa cityhall. Shempre kasama si Lito Atienza [tatakbo daw itong senador sa 2007, yun e kung di matuloy ang nilulutong NoEl ng ilang pulitiko], andun den si Miles Roces,[na tatakbo naman daw bilang mayor ng Manila].

Sa wakas, nalabhan ko na ren ang aking bedsheet. Siguro naman wala nang masasabi si Roma Tarranza.

Eniwey, galing ako sa isang gathering/ forum ng mga visual artists sa Sambalikhaan kahapon. Bulung-bulungan nga, breaktrough daw ang gathering ng mga visual artists na ito for a cause.

Panahon pa daw ni Cory nung huling mangyari ito.

Yun.

Nabuhay na naman yung desire ko sa visual arts. Nagpaplano talaga akong bumili ng canvas at magpinta ng magpinta tas idodonate ko sa isang kaibigang magkakaroon na ng sariling appartment.

Na-agitate pa yung desire na ito matapos mapanuud ko yung docu bout RomeoLee.

Eniwey, masakit ang ulo ko di ko alam kung bakit.

Mainit dito pero umuulan sa labas.

Akin Ka Na Lang
by J. Nicolas
from the album Noontime Show
performed by the itchyworms!

Intro

Verse 1
'Wag kang maniwala d'yan. 'Di ka n'ya mahal talaga
Sayang lang ang buhay mo kung mapupunta ka lang sa kanya
Iiwanan ka lang n'yan, mag-ingat ka
Dagdag ka lamang sa milyun-milyong babae n'ya

Chorus
Akin ka na lang (akin ka na lang)
Iingatan ko ang puso mo
Akin ka na lang (akin ka na lang)
Wala nang hihigit pa sa 'yo

Verse 2
'Di naman ako bolero katulad ng ibang tao
Ang totoo'y pag nandyan ka medyo nabubulol pa nga ako
Malangis lang ang dila n'yan, 'wag kang madala
Dahan-dahan ka lang, baka pati ika'y mabiktima ('Wag naman sana)

Repeat Chorus

Refrain
'Di naman sa sinisiraan ko ang pangit na 'yan
'Wag ka dapat sa'kin magduda, hinding-hindi kita pababayaan!

Repeat Chorus

Akin ka na lang
Liligaya ka sa pag-ibig ko
Akin ka na lang
At wala nang hihigit pa sa 'yo
Wala nang hihigit pa sa 'yo (akin ka na lang)

Sira na naman ang orasan sa bahay, at historically tuwing nasisira ang orasan sa bahay, naoolats ako. Lalo kaseng bumabagal ang oras. Nakakapagod na minsang magbasa ng libro. Oo nga pala, dictionary na ang binabasa ko ngayun.

Ang kulet ko kahapon buong araw, paulit ulit ang mga sinasabi ko. Kaya nga paulit ulit kong binabasa ang tinatype ko. baka paulit ulit na naman ako.

Galing akong Makati kahapon, wala lang, gusto kong makakita kung tutuong hinuhuli nga ang mga MMDA na nanghuhuli ng mga violators. At kung may kadena de amor pang nakatanim sa mga poste ng MRT.

Ang kulet ko kahapon buong araw, paulit ulit ang mga sinasabi ko. Kaya nga paulit ulit kong binabasa ang tinatype ko. baka paulit ulit na naman ako.

Yun, sabi ko na eh, karugtong itong araw na ito kahapon.

Naghahanap kayu feel good chill out song?

Here,
BETTER TOGETHER
-Jack Johnson

There is no combination of words
I could put on the back of a postcard
And no song that I could sing, but I can try for your heart
Our dreams, and they are made out of real things
Like a shoebox of photographs with sepia tone loving

Love is the answer
At least for most of the questions in my heart
Why are we here and where do we go
And how come it's so hard
It's not always easy and sometimes life can be deceiving
I'll tell you one thing
It's always better when we're together

Mmm, it's always better when we're together
Yeah, we'll look at the stars when we're together
Well, it's always better when we're together
Yeah, it's always better when we're together

And all of these moments just might find a way into my dreams tonight
But I know that they'll be gone when the morning light sings
Or brings new things for tomorrow night you see
That they'll be gone too, too many things I have to do
But if all of these dreams might find their way into my day to day scene
I'd be under the impression I was somewhere in between
With only two, just me and you, not so many things we got to do
Or places we got to be, we'll sit beneath the mango tree now

Yeah, it's always better when we're together
Mmm, we're somewhere in between together
Well, it's always better when we're together
Yeah, it's always better when we're together (mmm)

I believe in memories, they look so, so pretty when I sleep
And when I wake up, you look so pretty sleeping next to me
But there is not enough time
And there is no, no song I could sing
And there is no combination of words I could say
But I will still tell you one thing
We're better together

magkasala na tayu nii

Akalain mo, ang unang pelikula namin [ngayun taon at buong buhay naming magkarelasyon]napanood ay isang juday, piolo flick? Considering na ang kasabay nitu ay isang asteg na hollywood pic. Say mo?

Anyway, last full show kase hapon na ng marealize ko na hinde pedeng di kami makapasyal ni Roma. Papasok na sha dis week kaya, uhm.

100 na pala ang sine ngayun.

Anyway back to the movie. Ok, appreciate naten sha kung anu sha. Isang kilig movie na magpipilit buhayin ang tambalang piolo-juday.

Baket naman namen pinanood tu? Ewan. Siguro, striking para samen yung storyline. Nakakarelate. Storya ng isang artist na may simpleng pangarap na nakatagpo ng isang
dalagang maraming pangarap sa buhay.

Siguro kaya natuwa kami dito sa pelikulang ito.

Ok naman sha, in fairness. Maliban siguro sa ilang loopholes. Una, parang kulang yung mga eksena. Malabo kung baket, bigla, "ayaw" na ni juday kay Piolo. May nasabi ba yung pamilya niya kay Piolo? Ayaw ba sa kanya? Eh baket, nung nagpunta daw si Piolo sa bahay para ibigay yung relo, ok naman sa tatay niya? Malabo, basta nagusap sila sa loob ng bahay [pamilya] si Piolo nasa labas. Tas pagkatapos nun, cold na si Juday.

Pero, isa lang ang masasabi ko, ang ganda talaga ng Sagada. tas asteg den ang mga eksena sa Ayuyang. Cool. Asteg. Artist haven yung place. Pag nagpunta ako ng Baguio, ito ang una kong hahanapin, uhm, matapos siguro pumunta sa wagwagan.

Yun, may asim pa ren ang labtim nung dalawa. May eksena na hinalikan lang sa noo ni Piolo si Juday, nagtilian na yung mga nanonood. Talaga naman.

Yun, basta, ok na yung pelikula. Lahat naman ng bagay/lugar na pinupuntahan namin ok eh. Actulli nagiging ok kase magkasama kami.

Hala. hangover ba ito?

Habol, ang mga nanay daw, walang taste. Di ba nii?

Sa wakas nakasingit din ako sa shop na ito. Mahigit isang taon den ako bago nakapagnet sa shop na ito. Obyusli dahel me pasok na at ang mga bata batuta ay asa skul. Ten pesos
lang kase ang rent dito kaya, yun ang mga bata ay mga hari dito. Ito ngang katabi ko eh sobrang excited sinasagi nako nung mouse niya.

Yun, musta sa lahat!

Andame ko gusto kwento kaya lang. Me lakad ako. Eh.

Yun. Kung nuon, ang manatiling gising o wag maging antukin ay asa wishlist ko, gudness. Ambet ni lord, tinupad agad. Sinobrahan pa. Tulog na ang lahat ng tao sa Sampaloc Manila, gising pa ako. Nai-forward ko na ata ang lahat ng quotes na nasa inbox ng fone. Alive p den aku.

Yun.

Les nako. Apee aaapee ito.

Eh?

Gusto kong maging makabuluhan ang post ko para sa bagong taong ito, kaya ito ipopost ko ang paanyayang ito mula sa isang mabuting kasama.

Yun.
----------

Warmest greetings!

I am Ronalyn Olea, former CEGP national president (2002-2004) and former editor in chief of the Lyceum Independent Sentinel.

I am now working as a full time public information officer of Bagong Alyansang Makabayan (BAYAN). I am writing to ask your support for my ailing mother. She is battling against breast cancer stage IV. Due to bone metastasis, she is enduring extreme pain. Her doctor recommended chemotherapy as palliative treatment.

We could not afford the costly treatment. My father is the only breadwinner in the family. To raise funds, I, together with some CEGP alumni, have been organizing a benefit concert “Handog kay Nanay.”. It will be held on January 18, Wednesday, 8pm-12mn. at 70’s Bistro, Anonas, Quezon City. The said concert will feature Asin, one of my mother’s favorite bands.

Ticket prices are as follows. Each ticket is entitled to one complimentary drink from Bistro 70s:

Sponsor P1,000
Donor P 500
Gen admission P 200

For those who are interested, please feel free to contact me at 0928-2467259. Your help will surely make my mother’s pain more bearable and her life more meaningful.

Thank you very much.


Yours truly,

Ronalyn Olea