<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d7196435\x26blogName\x3dbukod+sa+araw+ang+pinakamalapet+na+st...\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://shempre.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://shempre.blogspot.com/\x26vt\x3d3455928705109268309', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

20050819

tanga lang tayo pagtapos ng lahat

pag magkasama kame ni roma, madalas naming gawen tu, yung nagcocompose kame ng mga script sa mga tao sa paligid namen. madalas malisyso yung mga compose namen. kahapon wala magawa kaya tambay ako sa tapat ng bahay namen. tas nakita ko yung isang kapitbahay namen. kakamatay lang ng asawa nya. bulung bulungan samen na wala man lang daw nakipaglibing dun. sabe ko naman meron naman.
---------
mag-iisang linggo ka nang patay, di ko pa napapanood yung vcd na binili naten sa quiapo. hapon na kase dumating ang mga bata. at wala akong mautusan na isalang yung cd. ang hirap pag tanghali. wala akong makausap. di tulad nung anjan ka pa. sabay tayong nanonood ng eat bulaga hanggang makatulog ka. di mo nga madalas abutan yung bulagaan portion kase antukin ka. salita ako ng salita, wala na pala akong kausap. tinulugan mo na naman ako. madalas ang gawin ko, nagwawalis ako sa tapat natin. ambilis kase maglagas ng talisay na tinanim ni edwin. pero ok lang atleast nalilibang ako. mamaya pagdating ng mga apo mo magpapaturo ako na isalang yung cd. panoorin natin mamaya ha? alam mo namimiss na naman kita.
---------
etu naman kanina habang papunta ako dito. sa bandang palengke me nakasalubong ako. babae, ang puti ng mukha hirap na hirap sa pagtatakip dahel mainit ang sikat ng araw.
shet, ang inet. bat kase dito ako dumaan. dat nag sidecar na lang ako. maaarawan ako. nagpa-placenta pa naman ako. baka mangitim ang ang mukha ko. aalis pa naman ako sa linggo. dat kase nagdala ako ng payong.

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Naalala mo yung may dalawang klaberds sa bridge dun sa tambayan naten date na nagkikilitian? E yung tatlong magkakaibigan na nakahiga sa damuhan tas nakasilong sa payong nila na mukhang may ginagawang masama? Haha, potangina, i-script-an to the max yun. Karir yun bakla. Mas malaswa mas kawindang windang. Nyahaha. Roma;)

7:55 PM  
Anonymous Anonymous said...

hehe oo yung minomlestya pero sa tawa eh parang gustong gusto naman.

-starlet

3:26 PM  

Post a Comment

<< Home