di ko na hinahanap ang bag

dapat nasa bahay na ako at nagpapahinga pero naisipan kong samantalahin ang 10 pesos na net dito sa billgate. tutal wala naman tao sa fudge, pero andun si alex in all fairness. nawawala pa ren ang aking dakilang bag. bukas ko malalaman kung naiwan ko yun sa computer lab.

maghapon akong lugmok. pramis walang halong exaggeration. buti na nga lang wala pa kaming exam kunghinde. lagot.

hanggang sa jeep pa-uwe, ganun pa den. para akong trinangkaso-at-niwrestling-at naulanan-habang-pinupulikat-at-may-sore-eyes. er.

nagbayad ako sa jeep. bente. sa morayta lang ako bababa. dadaan ako ng fudge. di ko napapansin yung driver. hanggang sa may nagsakayan na from padre faura tatlo sila nagbayad. sinuklian. nagtanong sila saken: magkano ba faura hanggang quiapo? sabi ko 550 ata? tas driver na ang sunod na kausap nila. "tay, di ba 55o lang hanggang quiapo? kulang po ang sukli nyo? dun ko lang napansin na matanda na pala yung driver. di ko napansin nung una kase ang sounds nya ay yung kay tuesday vargas yung "utang na loob?" basta. tingin ko, 70 plus na sha.kapal nga ng slamin nya. tas nagsunudan den ang ibang pasahero. ma, kulang po ang sukli nyo,.ma kulang po, kulang po. nalilito siguro si tatang bulong ko sa sarili. naisep ko, dapat kase nagpapahinga na lang sa bahay si tatang. pero naisep ko den ganito kahirap ang buhay. ang isang sitenta anyos ay kailangan pang maghanapbuhay para kumain at magpakain.

may mali.

meron.